Masaż w jednostkach chorobowych

Przemysław Wajs jest magistrem wychowania fizycznego, fizjoterapeutą praktykującym w Częstochowie tel. kom. 504 693 465
Wykonuje masaż i rehabilitację ruchową w domu klienta

Masaż w amputacjach

Cel masażu:

- przyspieszenie procesu gojenia i uelastycznienie blizny,

- nadanie prawidłowego kształtu kikutowi,

- uwolnienie wciągniętych w bliznę zakończeń nerwowych,

- profilaktyka pojawiania się patologicznych ustawień,

- likwidacja obrzęków,

- przeciwdziałanie zaburzeniom czucia,

- rozluźnienie mięśni i wzmocnienie ich siły,

- wzrost ogólnej wydolności organizmu.

Postępowanie:

1. Okres przed zaprotezowaniem:

- drenaż limfatyczny,

- opracowanie blizny pooperacyjnej.

Masaż klasyczny rozluźniający:

- 1 dzień - KKG, obręcz barkowa, kark, grzbiet,

- 2 dzień - zdrowa KKD, obręcz biodrowa, dolna część grzbietu.

Masaż klasyczny mm przkurczonych kikuta:

- głaskanie,

- rozcieranie,

- ugniatanie podłużne,

- łagodna wibracja poprzeczna.

Masaż klasyczny mm rozciągniętych kikuta:

- intensywne głaskanie,

- rozcieranie,

- delikatne oklepywanie,

- ugniatanie poprzeczne,

- wibracja poprzeczna.

Hartowanie kikuta:

- rozcieranie całymi dłońmi,

- nacieranie ręcznikiem frotte,

- szczotkowanie szczytu kikuta,

- szczypanie, oklepywanie szczytu kikuta.

Masaż klasyczny pobudzający kikuta

2. Okres po zaprotezowaniu:

- masaż klasyczny części KKG, obręczy barkowej, karku i grzbietu oraz KKD zdrowej prowadzony na zmianę,

- masaż klasyczny pobudzający kikuta.

Astma oskrzelowa - postępowanie masażem

Okres napadu:

W tym okresie zasadniczo nie wykonuje się masażu. Jedyną formą rękoczynów możliwą do wykonania jest masaż punktowy (dwa pkt. u podstawy mostka, dwa u nasady - kierunek do głowy, w okolicy C6-7 kierunek jw., itd.).

Okres międzynapadowy:

1. Stosujemy masaż segmentarny jak w chorobach dróg oddechowych(15-20 zab.). Przez około 10 zabiegów nie stosujemy sprężynowanie klatki piersiowej.

Segmenty zajęte: C3-Th7

W astmie oskrzelowej zmiany odruchowe upodabniają się do punktów maksymalnych. Przy stosowaniu masażu częstość i nasilenie napadów ulegają prawie zawsze zmniejszeniu, a w dużej części przypadków udaje się je powstrzymać.

2. Masaż klasyczny rozluźniający mm. oddechowe. Opracowujemy grzbiet i klatkę piersiową, obręcz barkową, szyję, i kark. Szczególną uwagę należy zwrócić na obniżenie napięć mm., stosując głaskania, rozcierania, ugniatania podłużne i uciski punktowe (w przestrzeniach międzyżebrowych przy kręgosłupie i przy mostku), kresy karkowej dolnej oraz wałów mm. czworobocznych.

Choroba Burgera - postępowanie masażem (zakrzepowo zarostowe zapalenie naczyń)

Masaż możemy wykonywać tylko w I i II stopniu choroby (wg Fontainea)

Celem stosowania masażu jest:

- Zmniejszenie dolegliwości podmiotowych

- Zwiększenie przepływu kapilarnego krwi

- Stworzenie korzystnych warunków dla powstania krążenia obocznego

- Doprowadzenie produktów przemiany materii.

Masaż - stopień I

Faza I

Masaż klasyczny powłok brzusznych. Poprzez rozgrzanie okolicy brzucha i okolicy lędźwiowej uzyskujemy odruchowe rozszerzenie naczyń w kończynach dolnych. Jeżeli przed masażem wykonywane były zabiegi rozgrzewające okolice brzucha i lędźwi możemy pominąć fazę I.

Faza II

1.Stosujemy postępowanie klasyczne wykorzystując: delikatne głaskania dosercowe i od sercowe, delikatne rozcierania, lekkie ugniatania podłużne i i delikatne uciski w miejscach poniżej i powyżej występowania zmian chorobowych. Może się okazać że już w stopniu I choroby nie można wykonywać rozcierań ze względu na zmiany troficzne skóry jak również ze względu na odczyn paradoksalny (obkurczanie się naczyń krwionośnych pod wpływem ich rozgrzania).

W trakcie masażu można - jeśli nie sprawia to pacjentowi bólu - unieść kończynę powyżej poziomu celem ułatwienia odpływu żylnego.

2. masaż segmentarny - stosujemy tylko w przypadkach, w których naczynia mają zdolność reagowania na bodźce.

Stopień II

1.Kontynuacja postępowania klasycznego ze st. I w dwóch fazach.

Faza I - jw.

Faza II - jw. Może się okazać że zastosowanie głaskań a nawet delikatnych ugniatań powoduje uszkodzenie skóry oraz odczyn paradoksalny. W takim przypadku masaż polega na wykonaniu tylko ucisków jednoczesnych.

2.M segmentarny - jw.

Chirurgia klatki piersiowej - zasady stosowania masażu

Okres przedoperacyjny:

Masaż rozpoczynamy na 10-20 dni przed zabiegiem - cel: wzmocnienie mm. Które podczas zabiegu ulegną uszkodzeniu, rozluźnienie mm. Po str. przeciwnej (głównie mm. Pochyłe szyi i m.s.o.). maksymalne usprawnienia ukł. oddechowego i krążenia.

W obrębie m. czworobocznego i równoległobocznego, po stronie nie objętej zabiegiem, stosujemy techniki pobudzające (głaskania, rozcierania, ugniatania poprzeczne, oklepywania). Opracowanie str. poddawanej operacji ma charakter typowo odżywczy.

Okres pooperacyjny:

Wczesny

- 24h po zabiegu- delikatny masaż szyi, karku i ramienia (po str. operowanej) z wykorzystaniem głaskań i delikatnych rozcierań.

Późny

- zwiększamy intensywność masażu i dołączamy kolejne techniki. W ramach przygotowania do chodzenia opracowujemy masażem kończyny dolne.

Po zagojeniu się rany stosujemy opracowanie blizny. W kolejnych masażach przystępujemy do uelastyczniania mięśni uszkodzonych podczas operacji i rozluźniania mm. strony zdrowej.

Masaż w deformacjach kręgosłupa - (na przykładach)

- skoliozy funkcjonalne( pierwszy stopień zniekształcenia)

Cel: wzmożenie napięcia m. rozluźnionych i obniżenie nap. przykurczonych.

Możemy wyróżnić dwa sposoby postępowania klasycznego:

1.cały zabieg dzielimy na 5 faz:

I. Opracowujemy grzbiet i kark, stosując głaskania i rozcierania całymi dłońmi.

II. Wykonujemy masaż rozluźniający tkanek od strony cięciwy.

III. Wykonujemy uciski(w kierunku cięciwy) kłębami obydwu rąk. Stajemy po tej stronie pacjenta po której znajduje się łuk. Opracowujemy skrzywienie na całej długości. Czynność tą można nazwać "przepychaniem kręgosłupa na swoje miejsce"

IV. Wykonujemy masaż o charakterze pobudzającym po stronie łuku.

V. Opracowujemy grzbiet i kark, stosując głaskania i rozcierania całymi dłońmi w celu normalizacji pobudzenia ukł. nerwowego.

2. cały zabieg dzielimy na 11 faz:

- fazy muszą być odpowiednio krótkie, aby mogły się zmieścić w czasie przewidzianym na masaż (ok. 20 min.) tak duża ilość faz bierze się z powtarzania drugiej, trzeciej i czwartej fazy.

Kifoza młodzieńcza(choroba Scheuermanna)

Cel :

- Uaktywnienie przepływu krwi przez mm. grzbietu

- Obniżenie napięcia mm. piersiowych większych i zębatych przednich

- Zapobieganie pogłębianiu kifozy piersiowej

- Wzmocnienie mm. tułowia w celu wyrobienia gorsetu mm.

Masaż klasyczny - trzy etapy:

1.w czasie 4-5 pierwszych zabiegów wykonujemy delikatny masaż kręgosłupa. Stosujemy dużo głaskań, powolnych rozcierań, ugniatań podłużnych i delikatnego roztrząsania

2.(ok. pięć kolejnych zabiegów) wykonujemy masaż klatki piersiowej, za szczególnym uwzględnieniem mm. piersiowych (m. rozluźniający), oraz masażu grzbietu i kręgosłupa (m. pobudzający)

3.do masażu z etapu drugiego dołączamy masaż pobudzający obręczy biodrowej i pośladków.

Masaż w hemiplegii (porażenie połowicze)

Okres ostry:

Jeżeli stan zdrowia pacjenta pozwala, można, już od 3-9 dnia po udarze, przy akceptacji lekarza prowadzącego wykonywać głaskania średniej mocy i mocne w obrębie ręki i stopy oraz głaskania średniej mocy klatki piersiowej. Po kilku dniach można dołączyć delikatną wibrację w przestrzeniach między żebrowych.

Okres kompensacji:

W miarę poprawy stanu zdrowia p. przy kolejnych zabiegach stopniowo zwiększamy obszar objęty masażem. Do ręki i stopy dołączamy przedramię i podudzie. Po kilku kolejnych zabiegach masażem obejmujemy również udo i ramię. W razie potrzeby dołączamy opr. twarzy i grzbietu. Cały czas wykonujemy masaż głęboki ale lekki i w wolnym tempie. Stosujemy: głaskania, delikatne rozcierania, ugniatanie podłużne, uciski jednoczesne. Masaż klasyczny można wspomóc masażem punktowym.

Kręcz karku - postępowanie masażem

KK wrodzony pochodzenia mięśniowego - dotyczy częściej dziewcząt niż chłopców i częściej strony prawej niż lewej. Przyczyną tej postaci kręczu jest skrócenie mięśnia M.S.O. na skutek jego częściowego zbliznowacenia i zwłóknienia. Niekiedy dochodzi też do skrócenia innych mm.( mm. Pochyłych, czworobocznego, płatowatego głowy i szyi, szerokiego szyi).

Zgodnie z czynnością M.S.O. w przypadku lewostronnego kręczu szyja jest zgięta w lewo a głowa skręcona w prawo. Lewy bark zostaje uniesiony a cała głowa przesunięta w kierunku str. zdrowej.

Cel leczenia:

- wydłużyć przykurczony mięsień

- nauka kontrolowania i utrzymywania prawidłowej pozycji przez dziecko.

Masaż:

- celem masażu jest rozluźnienie a później rozciągnięcie przykurczonych mm.

- wszystkie techniki wykonujemy opuszkami palców, bardzo delikatnie ale zdecydowanie

- do masażu stosujemy oliwkę

- należy uważać by nie podrażnić bardzo delikatnej skóry dziecka

- konieczna jest współpraca z opiekunem dziecka (najlepiej matka).

Postępowanie masażem (dla str. lewej):

Faza I -pogłębiamy przykurcz. Pochylamy nieznacznie główkę po str. chorej (lewa) zmniejszając napięcie m. przykurczonego. Wykonujemy masaż( głaskania i rozcierania , delikatne-chorego, intensywne-zdrowego).

Faza II - rozciąganie przykurczu. Pochylamy główkę dziecka na str. zdrową (prawa). M. przykurczony - napięty a zdrowy- rozluźniony. Masaż jw. + ugniatania dla m. zdrowego.

Faza III - masaż (rozluźniający) obydwu mm. M.S.O. przy swobodnym ułożeniu główki dziecka.

Faza IV - masaż karku przy swobodnym ułożeniu główki dziecka.

Faza V - masaż mm. czworobocznych. przy swobodnym ułożeniu główki dziecka.

Faza VI - wykonujemy masaż punktowy. Po str. przykurczonej (lewej) stosujemy uciski jednostajne. Każdy punkt min. 15". Po str. zdrowej uciski przerywane.

Faza VII - redresja.

Masaż w odmrożeniach

Podział kliniczny:

odmrożenia 1 stopnia

- zaczerwienienie w odcieniu sinawym,

- obrzęk,

- pieczenie

odmrożenia 2 stopnia

- jak wyżej,

- pęcherze,

- proces zapalny,

- martwica naskórka

odmrożenia 3 stopnia

- jak wyżej,

- martwica skóry na całej jej grubości

odmrożenia 4 stopnia

- martwica ( zgorzel ) przenika przez tkanki miękkie aż do kości.

Cel masażu:

- poprawa ukrwienia miejscowego, usprawnienie krążenia krwi i limfy,

- profilaktyka przykurczy,

- poprawa odżywienia tkanek miękkich,

- dbałość o utrzymanie pełnej ruchomości w stawach.

Postępowanie:

- wskazane są stany po odmrożeniu 2 i 3 stopnia,

- masaż konsensualny,

- drenaż limfatyczny ( części proksymalnych ),

- masaż klasyczny rozluźniający ( części proksymalnych ),

- głaskanie podłużne / poprzeczne w dużej ilości,

- rozcieranie wolne i głębokie,

- po kilku zabiegach ugniatanie podłużne i wibracja labilna,

- opracowanie blizny,

- masaż klasyczny pobudzający.

Masaż w oparzeniach

Podział kliniczny:

oparzenia 1 stopnia

- zaczerwienienie,

- obrzęk,

- uczucie pieczenia,

oparzenia 2 stopnia

- rumień,

- obrzęk z procesem zapalnym,

- pęcherz wypełniony płynem bogatym w białko,

- częściowa martwica,

- bolesność dotykowa,

oparzenia 3 stopnia

- objawy jak wyżej

- martwica skóry i tkanek głębiej położonych.

Cel masażu:

- zapobieganie przykurczom tkanek miękkich,

- profilaktyka tworzenia się blizn i bliznowców,

- przywracanie elastyczności i sprężystości tkanek powierzchownych,

- poprawa krążenia krwi i limfy,

- przyspieszenie procesów gojenia,

- normalizacja napięcia elementów upostaciowionych skóry.

Postępowanie:

Wskazane stany po oparzeniach 2 i 3 stopnia po zakończonym procesie gojenia.

- masaż konsensualny,

- drenaż limfatyczny ( części proksymalnych w stosunku do rany ),

- masaż klasyczny rozluźniający części proksymalnych,

- głaskanie w dużej ilości ( podłużne i poprzeczne ),

- rozcieranie wolne i głębokie,

- po kilku zabiegach ugniatanie podłużne,

- opracowanie blizny,

- masaż klasyczny pobudzający.

Masaż w chorobie Parkinsona I SM - różnice

Masaż w SM ma za zadanie pobudzenie krążenia krwi w obrębie mm. porażonych oraz obniżenie napięcia mm.

Zabiegi stosujemy w czasie reemisji, nie możemy doprowadzić do przegrzania tkanek, stosujemy masaż klasyczny bądź limfatyczny.

W masażu klasycznym stosujemy: głaskania, powolne i głębokie rozcierania, ugniatania podłużne, ucisk jednoczesny.

Przy pierwszych zabiegu stosujemy połączenie dwóch pierwszych technik, jeśli postępowanie będzie wzmacniało spastykę to głaskanie łączymy z ugniataniem. Jeżeli zastosowanie głaskań i rozcierań nie zaobserwujemy wzmożenia spastyki przy kolejnych zabiegach dołączamy ugniatania podłużne i ucisk jednoczesny. Jeżeli w wyniku postępowania masażem nie będzie się obniżać spastyka mm. ale będzie się ona utrzymywała na takim samym poziomie to masaż należy kontynuować. Należy zwrócić uwagę na temperaturę pomieszczenia 23-24oC, ponieważ pacjenci są bardzo wrażliwi na zimno, na które reagują wzmożonym napięciem mięśniowym. Należy pamiętać by podczas masażu odsłaniać tylko jedną okolicę zabiegową. Cele takie jak w SM. Masaż klasyczny stosujemy zamiennie z drenażem limfatycznym.

Masaż usuwający przykurcze mięśniowe

Można stosować gdy do przykurczów doszło z nieczynności lub braku ruchomości w stawach.

Faza 1:

PW - ustawienie kończyn w pogłębionym przykurczu

masaż rozluźniający ( dla ścięgna przykurczonego mięśnia )

- głaskanie,

- rozcieranie,

- ugniatanie podłużne,

- masaż rozluźniający po przeciwnej stronie stawu.

Faza 2:

PW - w rozciągnięciu przykurczonych mięśni ( do granicy bólu )

masaż rozluźniający ( dla ścięgna mięśnia przykurczonego )

- głaskanie,

- rozcieranie

- masaż pobudzający dla mięśnia lub grupy mięśni antagonistycznych,

- intensywne głaskania,

- rozcieranie,

- ugniatanie poprzeczne falą.

Faza 3:

PW - neutralna dla stawu

masaż klasyczny stawu z ograniczoną ruchomością z każdej strony z tą samą intensywnością.

Faza 4:

PW - neutralna dla stawu

uciski punktowe jednoimienne trwające każdy około 10 sekund dla miejsca przyczepu i ścięgna mięśni antagonistycznych.

Faza 5:

ćwiczenia bierne stawu z ograniczoną ruchomością zakończone redresją ( gdy staw jest dobrze rozgrzany ).

Masaż ran i blizn

Sposób gojenia się ran:

rychłozrost - gojenie bezpośrednie ( szczelinę wypełniają osocze i chłonka które ulegają skrzepnięciu, powstaje tkanka ziarninowa, brak procesu zapalnego, powstaje blizna liniowa, która może stopniowo ulec zanikowi i wchłonięciu )

ziarninowanie - gojenie pośrednie, opóźnione ( gdy rana ma nierówna brzegi i występuje na dużej powierzchni i głębokości. Proces gojenia rozpoczyna się od dna rany gdzie pojawia się tkanka ziarninowa. Często są zmiany zapalne. Efektem gojenia jest szeroka blizna powierzchniowa)

gojenie pod strupem - ( pod strupem przebiega gojenie bezpośrednie lub pośrednie. Efektem gojenia może być blizna liniowa lub powierzchniowa).

Cel masażu:

- poprawa krążenia krwi i limfy,

- poprawa przyspieszenia ziarninowania,

- działanie anty przykurczowe.

Postępowanie:

1 okres - w trakcie gojenia:

- masaż konsensualny,

- drenaż limfatyczny ( części proksymalnych )

2 okres - po wygojeniu:

- masaż klasyczny rozluźniający, poprawiający trofikę, elastyczność i sprężystość tkanek miękkich,

- opracowanie blizny.

Etap 1 kierunek opracowania do blizny:

- głaskanie,

- rozcieranie,

- ruchy posuwiste.

Etap 2 kierunek opracowania od rany:

- głaskanie,

- rozcieranie,

- ruchy posuwiste.

Etap 3 uruchomienie blizny:

- chwyt kciukiem po jednej stronie blizny, palcami II - V po drugiej stronie, wykonanie ruchów przesuwających bliznę,

- rolowanie wzdłuż brzegów blizny i przez nią w kierunkach promienistych,

- głębokie rozcieranie segmentarne,

- opukiwanie i delikatne oklepywanie blizny,

- hartowanie blizny - cel: usunięcie zrostów głębokich,

- chwyt na środku blizny między kciuki a palce II - V i wykonaniu mieszenia w przeciwnych kierunkach do końców blizny,

- masaż klasyczny normalizujący napięcie tkanek miękkich,

- masaż klasyczny pobudzający.

Masaż w rozedmie płuc

Cel masażu:

- uruchomienie klatki piersiowej,

- ułatwienie oddychania (szczególnie wydechu),

- częstotliwość, intensywność i czas trwania zabiegu należy dostosować do wydolności sercowo krążeniowej ogólnej i aktualnej (w chwili masażu).

Możemy wyróżnić dwa sposoby postępowania:

1. Masaż segmentarny. W rozedmie płuc zajęte są te same sfery co w dychawicy oskrzelowej. Nie należy zapominać o ogólnym zesztywnieniu klatki piersiowej wskutek wzmożonego napięcia mm. między żebrowych. Dopiero usunięcie tych stanów umożliwia prowadzenie gimnastyki oddechowej. Rozluźnienie napiętych mm. oraz stwardniałej tkanki łącznej usuwa podrażnienia kaszlowe. Po uzyskaniu elastyczności klatki piersiowej stosujemy chwyt sprężynowania klatki piersiowej.

2. W lżejszych przypadkach stosujemy masaż klasyczny. Wykonujemy masaż rozluźniający napięcia mięśniowe w obrębie grzbietu i klatki piersiowej. Stosujemy głaskania, rozcierania, ugniatania podłużne i delikatne roztrząsanie. Jeżeli wydolność chorego się poprawia, możemy dołączyć oklepywania i wibrację klatki piersiowej.

Roztrzenie oskrzeli - postępowanie masażem

1. masaż klasyczny w ułożeniu drenażowym.

Opracowujemy grzbiet i klatkę piersiową stosując głaskania, rozcierania, ugniatania poprzeczne i podłużne, oklepywania łyżeczkowe, wibrację w okolicy segmentów zajętych procesem chorobowym i delikatne roztrząsania. Na zakończenie można wykonać chwyt sprężynowania klatki piersiowej z masażem segmentarnym.

2. masaż segmentarny jak w chorobach ukł. oddechowego wraz ze sprężynowaniem klatki piersiowej.

Zespoły bólowe kręgosłupa- rwa kulszowa

Okres ostry :

- zaleca się pozycje przeciw bólowe- maksymalne rozluźnienie mięśni. Farmakologia i fizykoterapia.

Masażu nie wykonujemy

Okres podostry:

Początkowo stosujemy tylko postępowanie klasyczne. Ponieważ nie możemy ułożyć pacjenta na brzuchu nie da się wykonać postępowania segmentarnego.

1. masaż klasyczny wykonujemy w ułożeniu na boku zdrowym. Nogi ugięte w stawach biodrowych i kolanowych i ułożone jedna na drugiej. W celu rozluźnienia okolicy lędźwiowo-krzyżowej pomiędzy kolana poduszkę w kształcie klina lub wałka. Opracowujemy kolejno: okolice L-S, staw biodrowy, udo, kolano i dół podkolanowy, podudzie, itd. aż do palców. Następnie wykonujemy uciski punktowe. Jeżeli przy pierwszym zabiegu pacjent źle reaguje na masaż w obrębie kończyny, wówczas przez 3-5 zabiegów wykonujemy w okolicy lędźwiowo-krzyżowej. W miarę poprawy stanu zdrowia kiedy pacjent może już leżeć na brzuchu przechodzimy do masażu w tej pozycji.

2. masaż segmentarny segmenty zajęte: S2 - S3 po str. chorej oraz L3 - L4 po str. przeciwnej

Okres przewlekły:

W dalszym ciągu m. klasyczny lub postępowanie segmentarne.

1. w postępowaniu klasycznym do masażu z poprzedniego okresu dołączamy (oprócz zmiany pozycji) początkowo uciski oraz wibrację wykonywane w przebiegu nerwu kulszowego, a w okresie późniejszym gimnastykę.

Masaż w skręceniach

Objawy:

1. skręcenie 1 stopnia:

- rozciągnięcie i rozwłóknienie torebki stawowej,

- nieznaczny obrzęk,

- nieznaczna bolesność okołostawowa z upośledzeniem ruchomości

2. skręcenie 2 stopnia:

- naderwanie więzadeł, torebki stawowej i błony maziowej,

- obrzęk, bolesność i wylew krwawy,

- wysięk śródstawowy,

- ograniczenie ruchomości

3. skręcenie 3 stopnia:

- bolesność,

- krwiak z dużym obrzękiem,

- rozdarcie torebki stawowej z uszkodzeniem więzadeł,

- całkowite ograniczenie ruchomości

4. skręcenie 4 stopnia:

- całkowite uszkodzenie więzadeł i torebki stawowej,

- oderwanie przyczepów więzadła,

- inne.

Cel masażu:

- przyspieszenie wchłaniania wylewów,

- zapobieganie, zmniejszenie i likwidacja obrzęków,

- zapobieganie zrostom łącznotkankowym,

- przywracanie pełnej siły mięśni,

- przywracanie pełnego zakresu ruchu w stawie.

Postępowanie:

- masaż konsensualny,

- drenaż limfatyczny po 48 h do wysokości skręconego stawu.

Masaż klasyczny z zastosowaniem:

- głaskania,

- rozcierania,

- ugniatania podłużnego,

- w późniejszym okresie rozcierania poprzecznego uszkodzonych przyczepów mięśni i tkanek wokół stawu.

Masaż w stłuczeniach, uderzeniach, zmiażdżeniach

Objawy:

- wylew, wynaczynienie krwi do tkanki,

- obrzęk,

- podwyższenie temperatury tkanek,

- bolesność okolicy stłuczonej,

- otarcie naskórka, przerwanie ciągłości skóry,

- ograniczenie ruchu w stawie.

Cel masażu:

- przyspieszenie wchłaniania krwiaka,

- przeciwdziałanie przykurczom i zrostom łącznotkankowym,

- przyspieszenie usuwania obrzęku,

- przyspieszenie gojenia rany.

Postępowanie:

- masaż konsensualny - okres ostry,

- drenaż limfatyczny,

masaż klasyczny z zastosowaniem

- głaskania,

- rozcierania,

- ugniatania podłużnego,

- wibracji labilnej poprzecznej poniżej i powyżej miejsca urazu,

- opracowanie blizny.

Masaż w uszkodzeniach mięśni i ścięgien

Objawy:

- bolesność mięśnia,

- osłabienie czynności ruchowej,

- ból przy wykonywaniu czynności przeciwstawnej,

- wysięk śródmięśniowy lub obrzęk.

Cel masażu:

- likwidacja wysięku zapalnego,

- zapobieganie zrostom i zgrubieniom w obrębie mięśni,

- zapobieganie ograniczeniom ruchomości w stawie na który działa uszkodzony mięsień.

Postępowanie:

- masaż konsensualny,

- drenaż limfatyczny ( w 1 tygodniu po urazie ),

masaż klasyczny

- głaskanie,

- ugniatanie podłużne,

- wibracja poprzeczna okolicy poniżej zerwania mięśnia,

- po kilku zabiegach można wprowadzić rozcierania.

Masaż po uszkodzeniu nerwu obwodowego

Cel masażu:

- usuwanie obrzęków,

- zapobieganie przykurczom,

- zapobieganie zanikom mm. (poprawa trofiki),

- usprawnianie mm. podczas powrotu nerwu do sprawności.

Okres porażenia:

Nie stosujemy zabiegów

Okres kompensacji:

Drenaż limfatyczny (w przypadku obrzęku)

Masaż klasyczny

Początkowo masaż stosujemy powyżej i poniżej miejsca uszkodzenia. Samego miejsca uszkodzenia nie masujemy, aby nie zaburzyć procesu regeneracji, czy nawet dodatkowo uszkodzić nerwu. W pobliżu nerwu m. wykonujemy delikatnie i wolno oraz bez nadmiernego naciągania tkanek. Masaż tkanek powyżej miejsca uszkodzenia ma mieć działanie przede wszystkim odżywcze. Stosuje się: głaskania, rozcierania powierzchowne, uciski jednoczesne i wibrację poprzeczną. Rozpoczynamy od masażu b. delikatnego (pierwsze zab.), stopniowo zwiększamy siłę i czas trwania zabiegu. Po pojawieniu się oznak regeneracji nerwu dołączamy opracowanie miejsca uszkodzenia. Tkanki nie objęte porażeniem masujemy słabiej niż porażone, musimy bowiem pamiętać że mm. zdrowe zareaguję mocniej na bodźce niż mm. porażone.

Okres adaptacji: Główny nacisk kładziemy na zwiększenie masy i siły mm. oraz uaktywnienie przepływu krwi przez mm. porażone. Włączamy ugniatania podłużne i poprzeczne. W miejscach oddalonych można stosować wszystkie techniki za wyjątkiem oklepywań.

Zawał mięśnia sercowego- postępowanie masażem

Okres I (10-12 dzień- okres wewnątrzszpitalny)

1. Możemy wykonywać drenaż limfatyczny, początkowo na zmianę kkd i kkg. Z upływem czasu w trakcie jednego zabiegu opracowujemy jednocześnie kkg i kkd. Masaż wykonujemy na zlecenie lekarskie! Max. 3x w tygodniu. W miarę poprawy zdrowia można stosować codziennie.

2. masaż klasyczny - wykonujemy powierzchniowe głaskania i delikatne ugniatania podłużne kkd nie częściej niż 2-3x w tyg. W miarę poprawy zdrowia dołączamy opracowanie kkg. Po kilkunastu zabiegach zwiększamy również siłę i czas trwania zabiegu. Z chwilą uzyskania kompensacji przechodzimy do następnego okresu.

3. masaż segmentarny. Należy pamiętać o występowaniu przeczulicy w obrębie lewej łopatki. Wykonujemy lekkie głaskania i koliste rozcierania w obrębie C3-C4 i dopiero po ustąpieniu przeczulicy przystępujemy do wykonania masażu segmentarnego.

Okres II (rekonwalescencja)

1. Wykonujemy m. Klas. Delikatne rozcierania w obrębie kończyn. Jeśli lekarz zezwoli dołączamy opracowanie lewego barku, kl. piersiowej i grzbietu (głaskania, rozcierania ugniatania podłużne, delikatne oklepywania i delikatne wibracje).

2. Masaż segmentarny.

Okres III (po rekonwalescencji) masaż nie jest konieczny.

Masaż w zaparciach

1. masaż segmentarny

1)wyszukujemy strefy segm. zmienione chorobowo

2) opracowanie grzbietu

3) opracowanie miednicy w pozycji leżącej i siedzącej.

W zaparciach po opracowaniu grzbietu i miednicy przystępujemy do opracowania okrężnicy w kolejności:

- zstępnica w kierunku esicy

- poprzecznica w kierunku zstępnica do poprzecznicy

- wstępnica w kierunku do poprzecznicy i zstępnicy

- w zaparciach spastycznych stosujemy głaskanie, łagodne rozcieranie, roztrząsanie, łagodną wibrację oraz wstrząsanie miednicy. W zaparciach wiotkich głębokie głaskania, rozcierania, głębokie ugniatanie, silną wibrację oraz wałkowanie.

2. masaż klasyczny:

w zaparciach spastycznych uwzględniamy dwie fazy:

I. rozluźniający masaż narządów jamy brzusznej

II. "przepychanie mas kałowych"

W zaparciach wiotkich uwzględniamy trzy fazy:

I. wyrównanie tonusu mm.(przygotowawcza)

II. "przepychanie mas kałowych"

III. energiczny masaż zwiększający nap. Mięśniówki ścian narządów wewn. jamy brzusznej.

Masaż w złamaniach

Objawy:

- zniekształcenie kończyny, skrócenie odcinka,

- obrzęk w miejscu złamania,

- ograniczenie ruchu w stawach w pobliżu złamania,

- ból i bolesność dotykowa w miejscu złamania,

- patologiczna ruchomość w miejscu złamania,

- trzeszczenie odłamów kości podczas ruchu.

Gojenie:

Okres zrostu - polega na powstaniu nowej tkanki w obrębie złamania, która łączy odcinki kości. W KKG 3 - 6 tyg, w KKD 6 - 12 tyg.

Okres konsolidacji - pełen zrost kostny, polega na wymodelowaniu nowej kości ( utworzeniu jamy szpikowej i pojawieniu się kom. szpikowych ). Dla KKG 6 - 12 tyg. Dla KKD 12 - 24 tyg.

Cel masażu:

1. okres unieruchomienia

- skrócenie gojenia i kostnienia,

- poprawa ukrwienia i uwapnienia,

- poprawa odżywienia i utlenowania,

- przeciwdziałanie zanikom mięśni,

- utrzymanie sprawności mięśni i stawów nie objętych unieruchomieniem,

- przeciwdziałanie powikłaniom,

- zapobieganie zaburzeniom ogólnoustrojowym.

2. po zdjęciu unieruchomienia

- działanie p/bólowe,

- poprawa odżywienia i uelastycznienia skóry,

- przeciwdziałanie przykurczom,

- likwidacja zrostów wewnątrzstawowych, okołościęgnistych i okołostawowych,

- wzmocnienie siły mięśni i masy mięśniowej,

- zwiększenie ruchomości w stawach objętych unieruchomieniem,

- zmniejszenie nieodwracalnych skutków urazu.

Powikłania:

- opóźniony zrost kostny,

- nieprawidłowy zrost,

- staw rzekomy,

- przykurcz Volkmana,

- zespół Sudeca,

- martwica kości,

- zanik mięśni,

- urazy naczyń krwionośnych i nerwów,

- przykurcze stawowe,

- odleżyny.

Postępowanie:

1. w okresie unieruchomienia

- masaż konsensualny,

- drenaż limfatyczny,

- masaż klasyczny rozluźniający powyżej unieruchomienia

2. po zdjęciu unieruchomienia

- drenaż limfatyczny,

- masaż klasyczny poprawiający trofikę,

- opracowanie blizny,

masaż klasyczny rozluźniający

- głaskanie,

- rozcieranie podłużne,

- ugniatanie podłużne,

- uciski jednostajne powyżej złamania,

- wibracja labilna poprzeczna

masaż segmentarny

masaż usuwający przykurcze,

masaż izometryczny,

masaż klasyczny pobudzający.

Zapraszam do zapoznania się z innymi tematami:

Historia masażu Rodzaje masażu Techniki masażu Fizjoterapia Dieta Odnowa biologiczna Kinezyterapia Fitness Odchudzanie Zdrowie

Strona główna

statystyka Rekomendacje Mini Clubman Stomatolog Częstochowa Nauka gry na instrumentach Częstochowa Nauka na perkusji Gliwice